A finish and a confession

The Eiffel Quaker

In my last post I was talking about the French mood fading away, but while finishing The Eiffel Quaker, I noticed it wasn't fading away at all.In fact it's still there stronger then ever.

Working on The Eiffel was such a pleasant thing to do, it brought back all the lovely memories about the show in Paris in February, all the nice people we met and the beautiful cottage we stayed in.

I'm so  looking forward to our holiday in Normandy next October , where we rented another beautiful house of Malcolm .  I have to admit and confess I think I've fallen in love with France....
Who can resist  Camembert, Calvados, Mont St.Michel, Bayeux's Tapestry... I simply adore the French stitching books, the French charts and most of all the weblogs of my French friends, they use the colours I like, pink, white and all soft colours and the things they make are so gorgeous....Is it possible that a girl can love two countries...
 I will always love my Bonnie Scotland  as in Scotland are loads of dear and warm memories and it's a beautiful country but it has to compete with La Douce France ........

Malcolm's House 

In mijn laatste post vertelde ik jullie dat mijn Franse stemming langzaam aan het verdwijnen was,maar terwijl ik de laatste steekjes aan mijn Eiffel Quaker zette, kwam ik erachter dat het er nog steeds was, en zelfs terker dan ooit.Ik heb met zoveel plezier aan The Eiffel gewerkt, het bracht zoveel leuke herinneringen terug, aan de show in Parijs afgelopen februari,  al de leuke mensen die we daar hebben ontmoet, en het schattige huisje waar we zo warm ontvangen zijn en zoveel plezier hadden.

Normandy Collage

Ik kijk er erg naar uit om in oktober op vakantie naar Normandië te gaan, waar we dus alweer een prachtig huis hebben gehuurd  van Malcolm.Ik moet toegeven en bekennen; ik denk dat ik verliefd aan het worden ben op Frankrijk.....
Wie kan nou camembert,calvados,Mont St.Michel en het wandtapijt van Bayeux weerstaan.....
Ik ben weg van de Franse handwerkboeken, de franse patronen, en al helemaal van de weblogs van mijn Franse vriendinnen die zo heel vaak "mijn" kleuren gebruiken, roze,wit en alle andere zachte kleurtjes.De dingen die zij borduren en maken zijn vaak zo lief ...
Is het mogelijk dat een meisje van twee landen kan houden?? Ik zal altijd van Bonnie Schotland blijven houden want daar liggen heel veel mooie en dierbare herinneringen en het is er prachtig maar het zal met La Douce France moeten gaan concurreren....

                                                                   Hugs and liefs

                                                                          Erna